در حوزه اورژانس و مراقبتهای پیش بیمارستانی، داشتن ابزار مناسب میتواند در نجات جان انسانها و به حداقل رساندن عوارض طولانیمدت تفاوت ایجاد کند. یکی از این ابزارها که نقش مهمی در مدیریت شکستگی استخوان فمور دارد، مجموعه اسپلینت کششی است.
آشنایی با شکستگی استخوان ران:
شکستگی استخوان فمور که شامل شکستگی یا ترک در استخوان ران (فمور) می شود، می تواند در نتیجه حوادث آسیب زا مانند تصادفات وسایل نقلیه موتوری، سقوط از ارتفاع، یا آسیب های ورزشی باشد. این شکستگیها را میتوان به انواع مختلفی از جمله شکستگی شفت، شکستگی گردن و شکستگیهای بین تروکانتریک دستهبندی کرد که هر کدام به رویکردهای درمانی خاصی نیاز دارند.
آتل کششی یک دستگاه پزشکی تخصصی است که برای تثبیت و تراز کردن شکستگیهای فمور و در عین حال ایجاد کشش برای ساق طراحی شده است. این به کاهش درد، کاهش خونریزی، جلوگیری از آسیب بیشتر به بافت های اطراف کمک می کند و شانس بهبود موفقیت آمیز را بهبود می بخشد. با اعمال کشش کنترل شده، آتل محل شکستگی را بی حرکت می کند، تراز آناتومیکی را حفظ می کند و خطر عوارضی مانند آمبولی چربی یا سندرم کمپارتمان را به حداقل می رساند.
اجزای ست آتل کششی:
یک مجموعه آتل کششی معمولی شامل چندین جزء ضروری است که هر کدام هدف خاصی را انجام می دهند:
آتل اصلی: آتل اصلی جزء مرکزی مجموعه آتل کششی است. معمولاً از دو میله یا قطب موازی تشکیل شده است که از مواد سبک وزن و محکم مانند آلومینیوم یا فیبر کربن ساخته شده است که دوام و سهولت استفاده را تضمین می کند.
قوزک پا: بند یا نواری است که پای بیمار را روی آتل اصلی محکم می کند. برای اعمال کشش و حفظ تراز پا در حین حمل و نقل بسیار مهم است.
بند ساق پا: بند ساق پا یک بند قابل تنظیم است که ساق پا را روی آتل محکم می کند. از چرخش جلوگیری می کند و به حفظ تراز و در عین حال کاهش خطر آسیب بیشتر کمک می کند.
مکانیسم کشش: مکانیسم کشش، که اغلب در انتهای پروگزیمال اسپلینت اصلی قرار دارد، اجازه می دهد تا کشش کنترل شده روی پا اعمال شود. این می تواند دستی، با استفاده از سیستم جغجغه زنی، یا پنوماتیک، با استفاده از فشار هوا برای اعمال کشش باشد.
مراحل درخواست:
هنگام استفاده از اسپلینت کششی، متخصصان پزشکی معمولاً یک فرآیند گام به گام را دنبال می کنند:
ارزیابی آسیب: وضعیت بیمار را ارزیابی کنید، نوع شکستگی را ارزیابی کنید و اطمینان حاصل کنید که هیچ گونه منع مصرفی برای استفاده از اسپلینت کششی وجود ندارد.
بیمار را آماده کنید: هرگونه آسیب مرتبط را تثبیت کنید، بیمار را روی تخته پشتی یا برانکارد بی حرکت کنید و مسکن های مناسب یا مدیریت درد را تجویز کنید.
قرار دادن پا: به آرامی پای آسیب دیده را صاف کنید، از دستکاری یا زور بیش از حد خودداری کنید، و طول پا را ارزیابی کنید تا از تراز بودن اطمینان حاصل کنید.
استفاده از آتل: آتل اصلی را در کنار پای بیمار قرار دهید، به طوری که قوزک پا را محکم می کند و بند ساق پا را به آتل متصل می کند.
تنظیم و اعمال کشش: مکانیسم کشش را فعال کنید، کشش را به صورت کنترل شده اعمال کنید تا میزان کشش مورد نظر حاصل شود. سطح راحتی بیمار و وضعیت عصبی - عروقی را در طول فرآیند کنترل کنید.
آتل را محکم کنید: هر گونه تسمه یا ضمائم اضافی را روی آتل ببندید تا مطمئن شوید که در حین حمل و نقل در جای خود ثابت می ماند.
در موارد اورژانسی شامل شکستگی استخوان ران، استفاده از مجموعه آتل کششی یک مداخله حیاتی است که می تواند به طور قابل توجهی نتایج بیمار را بهبود بخشد. این دستگاه ها با ایجاد تثبیت، تراز و کشش کنترل شده، به تسکین درد، به حداقل رساندن عوارض و افزایش شانس کمک می کنند