فلپ برانکارد نوعی فلپ لبه عقبی است
فلپ برانکارد نوعی فلپ لبه دنباله دار است که در طراحی هواپیما برای افزایش لیفت و کشش استفاده می شود. این یک پانل لولایی ساده است که هنگام استقرار از لبه انتهایی بال خارج می شود. هدف اصلی فلپ برانکارد افزایش حداکثر ضریب بالابر بال است که امکان برخاستن و فرود کمتری را فراهم می کند. علاوه بر این، می توان از آن برای افزایش ضریب درگ بال نیز استفاده کرد که برای فرودها و فرودهای شیب دار مفید است.
فلپ های برانکار معمولا در هواپیماهای کوچکتر هوانوردی عمومی مانند هواپیماهای دوقلو سبک و هواپیماهای تک موتوره یافت می شوند. آنها در هواپیماهای تجاری بزرگتر، که در آن از طرح های فلپ پیچیده تر و کارآمدتر استفاده می شود، کمتر رایج هستند. با این حال، فلپ های برانکارد به دلیل سادگی و هزینه کم، انتخاب محبوبی هستند.
طراحی و بهره برداری
فلپ برانکارد وسیله ای نسبتاً ساده است که از یک پانل لولایی تشکیل شده است که از لبه انتهایی بال امتداد می یابد. این پانل معمولاً مستطیل شکل است و طول و عرض آن بسته به اندازه هواپیما و میزان بالابر و کشش مورد نظر متفاوت است.
هنگامی که فلپ مستقر می شود، کمبر موثر بال را افزایش می دهد که به نوبه خود حداکثر ضریب بالابر را افزایش می دهد. این به هواپیما اجازه می دهد تا در یک زاویه حمله مشخص، بالابر بیشتری ایجاد کند و سرعت برخاست و فرود مورد نیاز را کاهش دهد. در عین حال، کمبر افزایش یافته نیز ضریب درگ بال را افزایش می دهد که می تواند برای فرودها و فرودهای شیب دار مفید باشد.
فلپ های برانکارد معمولاً به صورت دستی و با استفاده از یک اهرم یا سوئیچ در کابین خلبان کار می کنند. آنها را می توان به صورت مرحله ای مستقر کرد که در هر مرحله میزان بالابر و درگ ایجاد شده توسط بال افزایش می یابد. برخی از هواپیماها همچنین دارای سیستم های فلپ خودکار یا نیمه اتوماتیک هستند که فلپ ها را بر اساس سرعت هوا، ارتفاع یا سایر پارامترهای پرواز به کار می گیرند.